Şu andaki teknolojik gelişmelere göre hala her canlı bir gün ölümü tadacak gibi görünüyor. Büyük ihtimalle bir gün bilim ölümsüzlüğü bulacak ama en azından şimdilik ölümlüyüz, bu nedenle zaman en önemli ve sonlu kaynağımız.

Bugün 8 milyara yaklaşan dünyada 100 yıl önce doğmuş insan sayısı parmakla sayılırken, 150 yaşından daha yaşlı bir insan yok. 150 yıl sonra bugün yaşayan hiç kimse yaşıyor olmayacak muhtemelen.

Kim olursanız olun, ister bir girişimci ya da sanatçı, ister bir bilim adamı ya da devlet başkanı, belki elde ettiğiniz güçler yüzünden kendinizi ölümsüz hissedebilirsiniz ama, eninde sonunda gerçek yüzünüze bir tokat gibi iner ve aslında zamanın karşısında bir hiç olduğunuzu anlarsınız. Bu gerçeği hepimiz biliyoruz ama buna rağmen hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamayı tercih ediyoruz.

Bizim başımıza da böyle bir şey geldi. Yaklaşık 3 hafta önce 20 yıla yakın bir süredir birlikte çalıştığım çok sevgili ortaklarımdan birisinin 7 yaşındaki kızının beyninde kötü huylu bir tümör olduğunu öğrendik. Tümör omuriliğe de sıçramış durumda. Bunu öğrenir öğrenmez hepimiz en iyi doktora ulaşmak, en iyi tedavinin uygulandığından emin olmak için seferber olduk.

Kızımız haberi almamızdan 3 gün sonra ameliyat oldu, beynindeki tümör alındı, ama omurilikteki kanserli hücreler kemoterapi ve radyoterapi ile önce 6 haftalık, sonra en az 9 ay sürecek çok kritik bir süreç ile yok edilmeye çalışılacak. Ortağımın öğretmen olan eşi işini bırakacak, çocuğumuz okula gitmeyecek ve evde çok steril bir ortamda kanser hücreleri ile mücadele başlayacak.

Şirketimizde bir sürü yürüyen işimiz, heyecan verici yeni projelerimiz var ama bunların hepsi şu anda önceliğini kaybetmiş durumda. Hepimizin derdi bir hayatı kurtarmak ve bunun için elimizden ne geliyorsa geç kalmadan ve hata yapmadan gerçekleştirmek.

30 yıllık iş hayatım bir sürü heyecan verici proje ile dolu ama şu andan itibaren hepimizin en büyük projesi, kızımızın bu hastalığı yenmesini ve normal bir hayat yaşamasını sağlamak.

Hayatımız çeşitli sürprizler ile dolu, bunların hepsine hazırlıklı olmak ne yazık ki mümkün değil. Ama zamanımızın sonlu olduğunu bilmek, sürekli düşünmesek bile bunu arada hatırlamak, zamanımızı daha verimli, keyifli ve kayda değer yaşamamızı sağlayabilir.

Bu gerçeği hatırlamak için küçük bir çocuğun başına böyle büyük bir derdin gelmesi ise çok üzücü. Dünya iyisi bir ailenin dünya tatlısı kızlarının başına bu tür bir sorun gelmesi insanda aklınıza gelen her türlü değerin yeniden sorgulanmasına neden oluyor.

Ameliyatı yapan Prof. Mehmet Özek ve ekibi 4 saat süren ameliyatı yaparken, kimimiz dua ederek, kimimiz iyi dileklerimizi evrene ileterek, ama aslında çaresizce bekledik. Ben kendi adıma Mehmet Bey’in yıllardır kaç insana bu şekilde umut verdiğini, kaç insana çare olduğunu ve mesleğinin ne kadar yorucu ama bir o kadar da tatmin edici olduğunu düşündüm.

Ameliyatı hangi doktorun yapması gerektiğini araştırırken, hemen herkesin verdiği tek isim Mehmet Özek oldu. Başarının daha çok kazanılan para ile ölçüldüğü kapitalist bir düzenin aslında ne kadar anlamsız kişileri ön plana çıkardığını da düşündüm bu süreçte.

Şu anda çocuğumuzun yaşaması ve sağlığına kavuşması hepimiz için en öncelikli konu. Umuyorum ve diliyorum ki, tedaviler olumlu sonuçlanır, sağlıklı, uzun ve güzel bir hayat yaşar.

Bu yazıyı yazmamın iki nedeni var. Birincisi hayatı ve zamanı sorgulamak, bunu yukarıda yaptım zaten. İkinci ve daha önemli neden ise, bu uzun ve çok zor tedavi sürecinde benzer süreçleri yaşamış insanların her türlü desteği, ama özellikle de yaşadıkları deneyimler ortağımın ailesi için yararlı olabilir diye düşünüyorum.  Kendilerine iyi dilekler dışında yararlı tavsiyeleri olabileceğine inanlar aşağıya yorum yazabilir, ben gerekli filtrelemeyi yaparım zaten.

EK: 05/07/2020 – Bu yazıyı yazalı yaklaşık 1 yıl oldu ve bütün çabalarımıza rağmen kızımızı kurtaramadık ve bugün kaybettik. Tümör inanılmaz bir hızda ve çok agresif yayıldı, başlarda iyi gibi görünmesine rağmen sonradan hiçbir tedaviye olumlu tepki vermedi. Çok üzgünüz. Başta anne ve babası olmak üzere bütün sevenlerinin başı sağolsun.

Categories: Bütün Yazılar