Ocak 2013’de yazdığım blog yazımda (http://erdemyurdanur.com/2013/01/14/mis-gibi-yasamlar/), isim sponsoru olduğumuz ve Türkiye 2. Basket Ligi’nde mücadele edip ilk yarıyı lider kapatan Mackolik.com Uşak Üniversitesi takımına teşekkür etmiştim. Teşekkürümün ana nedeni de hayatımıza kattığı büyük keyif içindi. Ligin ikinci yarısında daha da büyük bir keyifle mücadele eden takımımız, ligi lider bitirdi, play off maçlarını da başarıyla geçerek gelecek sezon Beko Basketbol Ligi’nde oynama hakkını kazandı.

Sporla ve basketbol ile ilgilenmeyenler için bu çok fazla bir şey ifade etmeyebilir belki, ama birazcık ilgilenenlerin bunun nasıl büyük bir başarı olduğunu takdir ettiğini sanıyorum.

Uşak, Anadolu’daki en küçük illerimizden birisi, bu ilin basketbol spor salonu 1950’lerde yapılmış. Herhangi bir spor dalında şu ana kadar hiç 1. ligde oynamamış. Gelecek sezon, bu eski spor salonunda oynayacak takımlar, Galatasaray, Beşiktaş, Fenerbahçe, Anadolu Efes, Karşıyaka gibi takımlar. Uşak dışındaki takımların tamamı Türkiye’nin en büyük illeri olan İstanbul, Ankara, İzmir, Trabzon, Mersin ve Gaziantep’ten. Bu kadar büyük takımlarla mücadele etmek gerçekten zor olacak. 2012-2013 sezonu puan durumu ve bütün takım listesini şu linkten görebilirsiniz : http://www.mackolik.com/Basketbol/Puan-Durumu .

Bu sezon 2. ligde bütçesi en düşük 3. takımdı Mackolik.com Uşak Üniversitesi ve zaten bütçesi en düşük diğer iki takım küme düştü, Uşak ise üst lige çıktı.

Bu durumun irdelenmesi, bir ‘case study’ olarak ayrıca incelenmesi gerektiğini düşünüyorum, çünkü buradan çıkarılacak çok ders var. Ben bu yazımda sadece kısa bir durum değerlendirmesi yapmak ve duygularımı ifade etmek istiyorum.

Bir önceki yıl Uşak Üniversitesi basketbol takımı küme düşmekten son maçlarda kurtulmuş ve takıma sahip çıkan üç beş kişi kalmıştı. Bunlardan birisi benim Uşak Lisesi’nde birlikte okuduğumuz, 30 yıldan bu yana çok yakın arkadaşım olan ve takımın başkanlığını yapan İsmail Yıldırım’dı. Kendisi beni arayarak takımın çok zor durumda olduğunu ve itici bir kuvvetin şart olduğunu söyledi. Bu amaçla da bana takıma isim sponsoru olmamı önerdi. Ben de onun bu takım için duyduğu heyecanı gördüğümden ve bu heyecanı yaşatabilmek için bu önerisine sıcak baktım. Daha sonra İngiliz ortaklarımla da konuşarak takıma isim sponsoru olmaya karar verdik ve sözleşmeye imza attık. Aslında küme düşmekten son anda kurtulmuş bir takıma sponsor olmak ismimiz açısından son derece riskliydi. Buna rağmen taşın altına elimi sokmaya karar verdim, ama tek bir şartım olduğunu imza töreninde Uşak milletvekillerine, takımın diğer ilgililerine söyledim, o da ilerleyen günlerde bu takıma herkesin sahip çıktığını bana göstermeleri gerektiğiydi.

Gerçekten de bizim sponsor olduğumuz çok hızlı bir şekilde basketbol camiasında duyuldu, Mackolik.com markasına olan güven ile birçok oyuncu bizim takımımızda oynamak istediğini ilettiler. Tamamen amatör bir ruhla çalışan antrenörümüz Ozan, menejerimiz Fatihhan çok iyi oyuncu seçimleri yaparak harika bir takım yarattılar. Sezon başında iki oyuncumuz ciddi şekilde sakatlandı, yerlerine yeni oyuncuları başarıyla takviye ettiler. Çok kısa sürede takımdaki arkadaşlık havasının ne kadar güzel bir hale geldiğini maçları seyrederken görebiliyordum. Bu arada takımın başkanlığına gelen Mustafa Kuvvet, yardımcısı yine benim liseden 30 yıllık sıra arkadaşım Muhammed Gür gibi kişiler de büyük bir özveri ile takımı yönetmeye çalıştılar. Anadolu Turizm’in Genel Müdürü Melih Bey, hem maddi olarak hem de şirketinin olanaklarını takıma sundu.

Biz sponsor olarak ödemeleri hiç geciktirmeden günü gününde yaptık, yönetim de oyuncuların maaşlarını zamanında yatırdı. Her türlü sorunlarıyla tek tek uğraştılar. Amerikalı yıldız oyuncumuz Justin Carter’ın eşi Uşak’ta doğum yaptı. Oyuncularımızdan birisinin düğününü yaptılar.

İstanbul Büyükşehir ile İstanbul’da oynadığımız maçın son dakikalarında Carter’ın kaburgası üzerine rakip oyuncu düştü. Yerden kalkamayan Carter’a müdahale edecek sağlık ekibi de, saha kenarında bekleyen ambulans da yoktu. Stadyumun dışında sadece bizim takımın otobüsü, bir de benim arabam vardı ve Carter’ı, maçı seyretmeye gelen eşini, çocuğunu hastaneye Fatihhan ve ben götürdüm. Hastanede İngilizce bilen tek bir kişi olmadığından onunla birlikte hastanede film çekim odasına kadar girdim. Yani bu oyuncular bu kadar kötü şartlarda oynamak durumundalar.

Bu yaşananlar İstanbul’dan 450 km. uzakta olan Uşak’taki takımımıza duygusal olarak beni de fazlasıyla bağladı. Uşak’taki 2-3 tane maça da gittim, tıklım tıklım dolu olan salonda, Vali Bey ve eşinin büyük desteğini de gördüm. Oyuncularla çok fazla zaman geçiremesem de benim onlar için hissettiklerimi onların anladıklarını sanıyorum. Bu gerçekten tarifi imkansız bir duygu. Dün bütün takım ofise bizi ziyarete geldi. Kaptan Gürol başta olmak üzere, hepsinin haklı olarak büyük bir gurur yaşadıkları ortadaydı. Bugün Gürol bütün takımın imzaladığı basketbol topunu ve formayı hediye etti bana. Ofisimde en değerli köşede şimdi onlar duruyor.

Gelecek sezon Beko Basketbol Liginde mücadele edecek bu takıma sponsor olup olamayacağımız önümüzdeki günlerde belli olacak. Ancak sponsor olsak da olamasak da, bu takım bizim takımımız olmaya devam edecek. Umuyorum yeni sezonda bir mucizeyi gerçekleştiren bu takım Uşak gibi küçük bir şehrin insanlarına büyük mutluluklar yaşatmaya devam edecek.

Benim bütün dileğim, ülkemizde spor sevgisinin daha çok yaygınlaşabilmesi ve zaten çok zor yaşam koşulları altında mücadele eden insanlarımıza bir nefes aldıracak bir ortam oluşmasıdır.

Kendi adıma ve şirketim adına bütün emeği geçenlere tekrar tekrar teşekkür ediyorum, hayatımın en heyecanlı yıllarından birisini geçirmemi sağladınız.

Categories: Bütün Yazılar